Cehennem çukuruna batırılmış bu kentte
Dayanamıyorum bu esarete
Yüreğimin tellerini kopart
Kopart acıya bağlanan damarlarımı
Hayat damarlarımı kopart
Ey hayat
Devrik bir çınarın kırık dalları
Serpilmiş öksüz sokaklara
Yenik ekin başaklarının taneleri
Issız, ışıksız barklarda
Kuyu diplerinde yatıyor
Kaybolmuş insani hayatlar
Yanıp yıkılan yürekler
Ne zaman dirilecek fikir ocağında
Hayattan kovulmuş fikirlerim
Gül yaprağında gizlendi
Yağmura dolup aktı sellerle birlikte
Sevgililerin yüreğinde aşktı her yerde
Ergen bir tohum oldu toprağında
Gömün hayallerimi dibine
Kızılca kıyamet bir savaşın dibine
Gördüm düşlerimi tam da bu gece
Yorgun bir mevsimde, kara tipide
Dalları kırık, ulu bir çınarın dibinde
Devrim düşleri gördüm ihanet gecesinde
Devrik bir hakanın portresinde
Gül mevsiminde gül ey gülüm
Çocuklar yıkanır zikir sesinde
Ağaçlar beslenir bedenimden
Devrimler beslenir yüreğimden
İsyan fidanları büyür sevgimden
