VAN’IN SIRRI: Rojin Kabaiş Dosyası ve Adaleti Engellenen Şüpheli Ölümün üzerinden 1 Eğitim yılı geçti
Evet Melek yavrumuz minik Narin Güran vakası ile Türkiye yoğunlaşırınca arada Rojin kabaiş vakası sıradan intihar olarak geçti.
Nizamettin kabaiş’in yıkılan dünyası ve medyanın kadın dernekleri ve halkın sonradan desteği ve baroların çalışmaları alçaklığın ve bê namusluğun adresini çıkardı.
Behrawanê , Cixé Siyabend U Xeci, Ahtemara, ciye mirovane, cixé mirhasane, çéxe zılamê namusliyane.
Van gölü aşkın, saflığın, insanlığın adil dağların Gök mavi, bembeyaz Süphan,Artos, Erek, Akdamar gibi güzel ve asil duruşuyla meşhurdur. Van Kalesinden Said-i Kurdinin hatıratlarıyla, Hakkâri miri, urartusu, Meşhur pisikiyle meşhurdur.
Kendisine misafir gelen tertemiz ve gelecek dolu bir Rojin’e kötülük yapacak kadar şeref yoksunu kişi, kurum kuruluşlar insan olamazlar. Artık Van yüzüncü yıl üniversitesi bu terbiyesiz ve alçakça Kara lekeden kendisini temize nasıl çıkarır, sorumlu yetkililer nasıl çıkaracak takipçisi olacağız.
TBMM de konunun araştırılması için teklife red veren, yalandan cinayeti kınayan vekiller hepinize de Adalet lazım olacak. Tarihe nasıl yazılacaksınız o sizin kararınız
27 Eylül 2024. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi’ne yeni kayıt yaptıran 21 yaşındaki üniversite öğrencisi Rojin Kabaiş, yurttan ayrıldıktan sonra sırra kadem bastı. Ailesi, arkadaşları ve kamuoyunun umutlu bekleyişi, 18 gün sonra Van Gölü kıyısında bulunan cansız bedeniyle derin bir acıya dönüştü. Ne var ki bu trajik olay, sadece bir “kayıp ve boğulma” vakası olarak kalmadı; aksine, Türkiye’deki şüpheli kadın ölümleri gerçeğini bir kez daha kanıtlayan, delillerin karartıldığı iddia edilen karmaşık bir cinayet dosyasına dönüştü.
Şüpheli Bir Ölümün Kronolojisi:
Soruşturma, başlangıcından itibaren büyük bir dirençle karşılaştı. Rojin Kabaiş’in ölümü, ailesinin tüm itirazlarına rağmen hızla “intihar” olarak kayıtlara geçirilmek istendi. Aile, Rojin’in sudan korktuğunu ve intihar etmesinin mümkün olmadığını belirterek hukuki mücadeleyi başlattı.
Van ve Diyarbakır Baroları ile insan hakları örgütlerinin yoğun takibi, dosyanın üzerindeki örtünün aralanmasında kritik rol oynadı. Asıl büyük dönüm noktası ise Adli Tıp Kurumu’ndan (ATK) beklenen raporda yaşandı.
Kritik Delil: Göğüs ve Vajinadaki İki DNA
Soruşturmanın seyrini değiştiren en çarpıcı bulgu, Rojin Kabaiş’in cansız bedeninde iki farklı erkeğe ait DNA örneğinin tespit edilmesi oldu. Bu bulgu, olayın basit bir intihar veya boğulma olamayacağını, cinsel saldırı ve cinayet şüphesini kuvvetlendirdiğini bilimsel olarak kanıtladı.
Ancak davanın adalet arayışını engelleyen en büyük çelişki, bu hayati bilginin gizlenmesi oldu. Avukatların ve kamuoyunun baskısıyla ortaya çıkan raporda, DNA örneklerinin birinin göğüs (sternal), diğerinin ise vajinal bölgeden alındığı belirlendi. Bu kritik detayın uzun bir süre (yaklaşık bir yıl) dosyadan saklanması, avukatlar ve sivil toplum kuruluşları tarafından “delil karartma” ve “cezasızlık kültürünü koruma” çabası olarak yorumlandı.
Adalet İçin Tek Başına Mücadele:
Rojin’in babası Nizamettin Kabaiş, kızının ölümünün cinayet olduğu konusundaki kararlılığını her fırsatta dile getirdi. “Baştan beri belliydi, bir cinayet olduğu,” diyen baba Kabaiş, failler yakalanana ve cezalarını çekene kadar mücadeleyi bırakmayacağını vurguluyor.
Rojin Kabaiş dosyası, Türkiye’deki yargı sisteminin şüpheli kadın ölümlerine karşı sergilediği yetersiz ve yavaş işleyen yaklaşımın da bir göstergesi haline gelmiştir. Delillerin geç açıklanması, soruşturmanın intihar odaklı ilerlemesi ve şüpheliler hakkında yeterince hızlı işlem yapılmaması gibi iddialar, bu davanın toplumsal bir yüzleşme dosyası olarak görülmesine neden olmuştur.
Sonuç:
Rojin Kabaiş’in ölümünün ardındaki sır perdesi henüz tam olarak aralanmamıştır. Bedeninde tespit edilen iki erkeğe ait DNA, olayın cinayet olduğu şüphesini kesinleştirmiş durumdadır. Ancak failler hala serbesttir ve adalet arayışı devam etmektedir.
Rojin Kabaiş davası, sadece bireysel bir trajedinin ötesindedir. Türkiye’de bir türlü önüne geçilemeyen ve çoğu zaman “şüpheli ölüm” veya “intihar” etiketleriyle kapatılmaya çalışılan kadın cinayetleri olgusunun somut bir örneğidir.
Rojin için adalet talebi, tüm kadınların yaşam hakkı ve güvenliği için verilen bir mücadelenin simgesi olmaya devam edecektir. Soruşturmanın derinleştirilmesi, ihmali olanların hesap vermesi ve en önemlisi DNA’ları tespit edilen iki erkeğin kimliklerinin hızla belirlenip yargı önüne çıkarılması, bu ülkedeki adalet sisteminin inandırıcılığı için hayati önem taşımaktadır. Rojin Kabaiş’in çığlığı dinmeli ve failler hak ettikleri cezayı almalıdır.
Bu Cinayeti işleyen, gizleyen, varlıklar, kurumlar kendi yakınlarınızı gördüğünüzde, Şu yüreği paramparça olan Nizamettin Babayı gördüğünüzde vicdan ve şerefiniz vicdanınız size birşey diyormu?
Araştırmalar ve kamuoyundaki yansımalar dikkate alındığında, Nizamettin Kabaiş, kızı Rojin Kabaiş’in şüpheli ölümünün aydınlatılması için verdiği kararlı mücadeleyle kesinlikle mücadeleci ve eli öpülesi bir baba figürüdür. Gurur duyulması gereken gönlü serinletilmesi, acılarını azaltacak herkes kurum görevini yapmalıyız.
Bu nitelendirmeyi hak etmesinin temel nedenleri şunlardır:
İntihar İddialarına Direnç: Soruşturmanın ilk aşamalarında yetkililer tarafından olayın “intihar” olarak kapatılma eğilimine karşı çıktı. Kızının intihar etmediğini belirterek en baştan itibaren bir cinayet şüphesi olduğunu savundu.
Hukuki Süreci Tetikleme:
Birçok şüpheli kadın ölüm dosyasının sessizliğe gömüldüğü bir ortamda, dosyanın peşini bırakmadı. Barolar ve insan hakları örgütleriyle aktif olarak çalışarak, soruşturmanın derinleştirilmesini ve kritik delillerin (özellikle DNA raporlarının) açığa çıkmasını sağladı.
Kamuoyu Oluşturma: Yüksek acısına rağmen kamuoyuna defalarca seslendi, röportajlar verdi ve adalet çağrısında bulundu. Bu sayede dosyanın gündemde kalmasını ve üzerinin örtülmesini engelledi.
Cezasızlığa Karşı Duruş:
Onun mücadelesi, sadece kendi kızı için değil, Türkiye’deki tüm şüpheli kadın ölümlerinde yaygın olan cezasızlık kültürüne karşı verilen bir direnişin sembolü haline geldi.
Mazlum bir babanın Kararlılığı
Kızının bedenindeki DNA örnekleri ortaya çıktıktan sonra dahi, bu DNA’ların sahiplerinin bulunması ve yargılanması için Adalet Bakanlığı dahil olmak üzere en üst mercilere başvurmaktan çekinmedi.
Nizamettin Kabaiş’in bu duruşu, sadece bir ebeveynin evladı için verdiği mücadeleyi değil, aynı zamanda zorlu ve şeffaf olmayan bir hukuk sistemi karşısında hakikati ortaya çıkarma azmini temsil etmektedir. Bu nedenle kendisi, Türkiye’de adalet arayan birçok kişi için bir ilham kaynağıdır.
