Allah’ım! Bugünleri de mi görecektik?
İmzaladıkları “İbrahim Antlaşmaları” üzerinden Arap ülkelerinin müttefiki israil… Büyük Ortadoğu Projesi’nin eş başkanı olan Türkiye’nin stratejik müttefiki israil…
israil, son olarak da Dürzileri ve Kürtleri müttefik olarak ilan etti ve kendilerini himaye edeceğinin sözünü verdi. Şaka değil, gerçek. Dedi ve yapıyor. Elbette ki, israil bu girişimlerinde yalnız değil ve her zaman olduğu gibi arkasında ABD ve Batı var. Ama sözde kalmıyor ve işgal alanını kesintisiz bir şekilde genişletiyor. Peki, israilin bu saldırgan politikalarının ve girişimlerinin muhatapları olan ülkeler, namı diğer İslam Ülkeleri ne yapıyorlar? Gerçi, ne yaptıklarına Gazze kırımı esnasında şahit olduk, ama yine de hatırlamakta, hatırlatmakta yarar var… İran, Yemen, Malezya ve Endonezya gibi ülkeler hariç, diğer İslam ülkeleri, israil ile olan ilişkilerini sürdürmekte bir sakınca görmediler. Burada düşündürücü ve tabii ki, bir kısmımız için aynı zamanda üzücü olan şey, büyük devlet olma iddiası olan ve işlediği insanlık suçları nedeniyle israile Terör Devleti diyen Türkiye’nin de eylemlerinde israilin yörüngesine girmiş ülkelerin derekesine düşmesidir!
Bundan 500 küsur yıl evvel İspanya’nın soykırımından kaçıp soluğu Türk’ün yurdunda alıp, kendilerini Türk’ün merhamet kolları arasına bırakıp yüzlerce yıl insanca yaşamanın tadını çıkaran Yahudiler, ellerine geçirdikleri ilk fırsatta yüzlerce yıl boyunca sürgünlerden soykırımlara kadar kendilerine cehennemleri yaşatan Batılı müttefikleriyle birlikte Türk’ün üç kıtaya yayılmış hükümranlığına son verirlerken… İkinci fırsatta Türk’ün yüzlerce yıl hüküm sürdüğü ve inancı gereği kutsal bildiği topraklarda onca yıl terör estirdikten sonra adını “israil” koydukları korsan bir devlet kurarken… Üçüncü fırsatta, işgal politikalarının bir gereği olarak ve güçleri oranında Türk’ün din kardeşlerine soykırıma varıncaya kadar zulümler yaparken… Dördüncü fırsatta, bir yandan komşuları Lübnan ve Suriye’ye saldırıp, diğer yandan tanış oldukları ilk günle birlikte aynı zamanda din kardeşi de olduğu Türk ile sevinçte ve kederde, hiçbir gücün yıkmaya muvaffak olamadığı çelikten bir irade ile ittifak kuran Kürtlerden “müttefik” diye söz edip, onların hamiliğini yapmaya hazır olduklarını söylerken… O Türk’ün bugünkü yöneticileri de, “kardeşlerimiz” dedikleri Kürtler hakkındaki hükümlerini hala Kürtleri inkâr, imha ve asimilasyon politikalarının mimarının çatık kaşları ve cehennem bakışları doğrultusunda veriyorlar!
Sonuçta, yukarıda tasvir ettiğimiz bu gerçekliğimiz, yani hem israilin soykırımı, saldırganlığı ve bazı İslam Ülkelerine cebren imzalattığı İbrahim Antlaşmaları üzerinden genişlemesi ve hem de ABD’nin son yıllarda Balkanlardan Akdeniz’e ve Orta Doğu’ya kadar kurduğu onlarca askeri üs, Türkiye Cumhuriyeti Devleti için birer beka ve milli güvenlik sorunu olmalarına rağmen, ne yazık ki, bugüne kadar ne iktidar ve muhalefetiyle Türkiye’nin siyasetinin ve ne de medyasının tartışma ve sorgulama konusu yapılabilmiştir.
İşte bize başlıktaki soruyu sorduran da, iktidarından muhalefetine ve onlara bağlı medyaya kadar hepsi bu tehditleri görüyor olmalarına rağmen, cesaretle sorunun üzerine gidecekleri yerde, teslimiyetçi ve hatta israile hala stratejik müttefik muamelesi yapmalarıdır.
Hülasa dememiz o ki, Cumhur İttifakının adil bir Türkiye yolunda yeni adımlar attığı ve PKK’nın liderinin de emrindekilere silahlarını bırakma çağrısı yaptığı bu süreci gerçekten de adalet eksenli Büyük Türkiye’nin inşası ile taçlandırabiliriz. Yeter ki, kendimiz için istediğimizi “kardeşlerimiz” dediklerimiz için de isteyelim. Birilerinin payandası olmak istemiyorsak ve kendimizle birlikte nice mazlumları da kurtarmak istiyorsak, yol budur…
